Wensverhalen

Lieve lezer,

Al die tijd droomde ik van een gezin waarin ik moederkloek kon spelen, met twee of drie kuikens die hun eigen verhaal schreven. Verhalen waarin ik figurant was en zij alwetende verteller. Vijf jaar lang sleepten wij takjes aan en herschikten wij de dons van ons nest. Dat klinkt heerlijk zacht, maar dat was het niet. In de realiteit ging het over spuiten en pillen, hormonen en pijnstillers. Toen we na veel vruchtbaarheidsbehandelingen moesten besluiten dat een goed gevuld nest niet aan ons besteed was, restten ons enkel gelatenheid en verdriet… tot Woensdag Wensdag me in contact bracht met fotografe Els Van Bosbeke. De avond waarop ik mijn familie en vrienden uitnodigde om samen aan een goedgevulde tafel ons kinderwensverhaal af te sluiten was zij er ook bij. Zij luisterde, keek en zag wat niemand anders zag. Ze spotte een nichtje aan het vuur en sloop weg van de tafel. Ze schoot. Ze raakte. Mijn vurige wens met de kracht van een stier, de kinderlijke zorgeloosheid, het verbeten lachje om de mond, de warmte en de herinnering aan de avond… alles zit in dit ene beeld dat ik nooit zelf had kunnen maken. Dit beeld kan ik koesteren als een mooi einde van een verschrikkelijk lelijk hoofdstuk in mijn leven. Eindeloze dankbaarheid voor dit initiatief!

Veel liefs,

Katherine Dhaenen